Wydawca treści
Grzyby
Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.
Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?
Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy znaleziony grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.
Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.
W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.
Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?
Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu: na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.
Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.
Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?
To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.
Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.
Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?
Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.
Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Teren Nadleśnictwa Świebodzin jest niezwykle zróżnicowany pod względem przyrodniczym.
Charakteryzuje się bogatą gatunkowo florą oraz fauną.
CIEKAWOSTKA !
Możemy pochwalić się stanowiskiem dziewięćsiła bezłodygowego (Carlina acaulis) gatunku należącego do rodziny astrowatych, który zazwyczaj występuje w rejonach alpejskich południowej i centralnej Europy, dosyć często na terenie Polski południowej (Beskidy, Pieniny, Tatry, Sudety), Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej (Rębielice Królewskie), rzadko na niżu.
Rzeźba terenu na obszarze Nadleśnictwa kreśli wyraźną różnicę pomiędzy Pojezierzem Łagowskim a Równiną Torzymską.
Pojezierze Łagowskie zasadniczo ma krajobraz pagórkowato-falisty, miejscami wzgórzowy (Łagowsko-Sulęciński Park Krajobrazowy); jego wysokość względna dochodzi do 200 m n.p.m. (Bukowiec 227 m). Na Równinie Torzymskiej przeważają sandry terenów płaskich i tereny faliste, a wysokość względna waha się od 40 do 100 m n.p.m.
Zasięg Nadleśnictwa znajduje się głównie pod wpływem klimatu polarno-morskiego.
Wyróżnia go wilgotne powietrze. Okres zimowy charakteryzuje się częstymi odwilżami i opadami deszczu; lato jest chłodne ze znacznym zachmurzeniem nieba i częstymi opadami deszczu. Wiatry wieją przeważnie z zachodu i południowego zachodu. W ostatnim czasie często dochodzi do anomalii pogodowych: w styczniu zdarzają się dni o temperaturze powyżej 10°C; zimy bywają bezśnieżne, niekiedy towarzyszą im burze. W okresie wegetacyjnym dochodzi do długookresowych susz (maj/czerwiec, lipiec/sierpień); przez cały rok zdarzają się huragany.
Geologicznie obszar Nadleśnictwa leży w zasięgu Zlodowacenia Północnopolskiego, w stadiale głównym, w fazie leszczyńskiej, częściowo również poznańskiej i pomorskiej.
Większość utworów geologicznych na tym terenie pochodzi z Czwartorzędu (Neogen). Są to zarówno ukształtowane w Plejstocenie piaski zwałowe i sandrowe oraz piaski i żwiry moren czołowych, glina zwałowa, jak i pochodzące z Holocenu utwory związane z torfami, murszami, piaskami rzecznymi, a także polami piasków eolicznych przykrywających starsze utwory. Sporadycznie na omawianym terenie występują także utwory z okresu Trzeciorzędu (Paleogen): piaski, mułki i węgle brunatne, zlokalizowane w pobliżu Sieniawy.
Na terenie Nadleśnictwa Świebodzin przeważają gleby:
- rdzawe (71,01 %)
- brunatne kwaśne (15,98%).
Pozostałe zajmują mniej niż 5% powierzchni nadleśnictwa. Poniżej zestawiono poszczególne podtypy gleb wraz z ich udziałem powierzchniowym:
Zasięg Nadleśnictwa znajduje się w dorzeczu rzeki Odry, w zlewni rzeki Warty i Odry.
Sieć wodna w lasach jest gęsta i skomplikowana. Kierunki spływów prowadzą w różne strony. Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu w wielu miejscach można spotkać tereny bezodpływowe na podłożu gliniastym i ilastym. Największymi jeziorami w zasięgu, w zlewni rzeki Warty są: j. Paklicko Wielkie, j. Goszcza, j. Lubie oraz rzeka Paklica. W zlewni rzeki Odry: j. Niesłysz, j. Trześniowskie (Ciecz), j. Łagowskie, j. Niedźwiedno, oraz rzeka Pliszka, Kanał Ołobok, Łagowa.