Wydawca treści Wydawca treści

Historia

20.06.2014 |

Nadleśnictwo Świebodzin powstało w 1945 r., w wyniku upaństwowienia dotychczas prywatnych lasów, i początkowo zajmowało obszar 7 100 ha.

W 1973 roku po przeprowadzeniu reorganizacji Lasów Państwowych, do Nadleśnictwa Świebodzin przyłączono dawne Nadleśnictwa Łagów, Ołobok, Szczaniec i obręb Dąbrówka Nadleśnictwa Trzciel. W toku kolejnych reorganizacji , w 1985 r. i 1997 r., obszar o powierzchni 13 100 ha został przekazany do nowo utworzonych Nadleśnictw Babimost i Bytnica. 


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Nowa ulotka przeciwpożarowa

Nowa ulotka przeciwpożarowa

SPOTKANIE DYREKTORA GENERALNEGO LASÓW PAŃSTWOWYCH

SPOTKANIE DYREKTORA GENERALNEGO LASÓW PAŃSTWOWYCH

Sprzedaż detaliczna drewna

Sprzedaż detaliczna drewna

OFERTA SPRZEDAŻY DANIELI

OFERTA SPRZEDAŻY DANIELI

OGŁOSZENIE O PISEMNYM PRZETARGU NIEOGRANICZONYM

OGŁOSZENIE O PISEMNYM PRZETARGU NIEOGRANICZONYM

Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody

03.12.2018 |

Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

 
 
REZERWATY PRZYRODY W NADLEŚNICTWIE ŚWIEBODZIN
 
Buczyna Łagowska jest rezerwatem utworzonym w 1968 roku w celu zachowania dla celów dydaktyczno-naukowych fragmentu lasu bukowego na krańcu jego naturalnego zasięgu, z domieszką innych gatunków drzew. Obszar rezerwatu to teren wzgórzowy z charakterystycznymi pagórkami, kotlinami i rynnowymi zagłębieniami moreny czołowej ostatniego zlodowacenia. Różnice wysokości dochodzą nawet do 100 m. Do ciekawszych gatunków na terenie rezerwatu należy konwalia majowa, marzanka wonna, barwinek pospolity, widłak jałowcowaty, paprotka zwyczajna. Bytuje tutaj również wiele chronionych gatunków zwierząt. Buczyny rezerwatu należą do najcenniejszych drzewostanów ziemi lubuskiej. Powierzchnia rezerwatu wynosi 115,86 ha.
 
Nad Jeziorem Trześniowskim rozpościera się na powierzchni 47,73 ha i przebiega wzdłuż zachodniego brzegu Jeziora Trześniowskiego. Jest to rezerwat leśno-krajobrazowy, utworzony w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu lasu bukowego pochodzenia naturalnego, z domieszką innych gatunków drzew. Do ciekawszych gatunków flory w rezerwacie należy gajowiec żółty, marzanka wonna, konwalijka dwulistna, paprotka zwyczajna, bluszcz pospolity, przylaszczka.
 
Pawski Ług, ustanowiony decyzją Wojewody Lubuskiego z 28.12.2001 r., zajmuje powierzchnię 34,52 ha. Jest to rezerwat, utworzonym w celu zachowania ze względów dydaktycznych i naukowych zbiorowiska roślinności bagiennej i torfowiskowej wraz z otaczającym je lasem. Na terenie rezerwatu znajdują się siedliska wymienione w Dyrektywie Siedliskowej (Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000), tj. torfowisko wysokie z torfowcem magellańskim, torfowisko przejściowe oraz zbiornik dystroficzny. 
 
Pniewski Ług jest rezerwatem utworzonym w 1990 roku w celu zachowania torfowiska wysokiego ze stanowiskiem rosiczki okrągłolistnej. Jego powierzchnia wynosi 6,84 ha.
 
Dębowy Ostrów został powołany do życia w celu ochrony ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu dębowego o charakterze naturalnym. Obecnie zaktualizowana powierzchnia wynosi 1,84 ha. Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie pięciu gatunków roślin podlegających ochronie częściowej: konwalia majowa, pierwiosnka lekarska, marzanka wonna, porzeczka czarna i kruszyna pospolita.