Wydawca treści Wydawca treści

Współpraca

16.05.2014 |

Nadleśnictwo Świebodzin współpracuje z Landratsamt Bautzen Kreisforstamt (Powiatowy Urząd Leśny Bautzen) z Saksonii (Niemcy). Siedziba partnera projektu Landratsamt Bautzen Kreisforstamt znajduje się w Kamenz (http://www.landkreis-bautzen.de). Tutaj znajdziesz więcej informacji o partnerze.

Informacja o lasach, gospodarce leśnej i administracji lasów we wschodniosaksońskich powiatach Bautzen i Görlitz.

Struktura lasów i właścicieli lasów

Powierzchnia leśna

Powierzchnia całkowita Wolnego Kraju Związkowego Saksonii wynosi 18.450 km2. Powierzchnia leśna obejmuje 5.250 km2 (28,4%). Powierzchnia leśna rozmieszczona jest nierównomiernie. Szczególnie bogate w lasy są Rudawy oraz tereny wschodniej Saksonii przy granicy z Polską. Lesistość powiatu Bautzen (36,8%) i powiatu Görlitz (37,4%) jest wyraźnie wyższa od przeciętnej.

Udział powierzchni leśnej stale się zmienia w wyniku utraty powierzchni (przede wszystkim na cele eksploatacji surowców, działalności gospodarczej i dróg komunikacyjnych) oraz pozyskania nowych powierzchni (nasadzenia kompensacyjne, zalesianie nowych terenów, sukcesja naturalna). Obecnie powierzchnia leśna co roku zwiększa się o około 250 hektarów. We wschodniej Saksonii szczególne znaczenie dla zmian powierzchni leśnej ma górnictwo węgla brunatnego oraz rekultywacja rozległych terenów byłych, funkcjonujących przez dziesięciolecia, kopalni odkrywkowych.

Stan lasów

Drugi federalny spis leśny (niem. BWI) z roku 2002 wykazał dla Saksonii zapas drzewostanu w wysokości 262 m3/ha oraz następujący skład gatunkowy powierzchni leśnej:

świerk 35%, sosna 30%, pozostałe gatunki iglaste 6% (drzewa iglaste łącznie 71%)
dąb 7%, buk 3%, brzoza 8%, pozostałe gatunki liściaste 11 % (drzewa liściaste łącznie 29%).

We wschodniej Saksonii najważniejszym gatunkiem iglastym jest sosna, a za nią świerk.

Roczny przyrost wynosi średniorocznie 9,4 m3/ha, z czego wykorzystuje się dokładnie 4,5 m3/ha. Prowadzi to do stałego przyrostu zapasu drzewostanu w saksońskich lasach.

Na koniec 2014 roku znane będą aktualne dane z trzeciego federalnego spisu leśnego.

Własność i struktura właścicieli lasów

W Wolnym Kraju Związkowym Saksonii powierzchnia leśna wynosząca 524.627 hektarów ma następujących właścicieli:

Lasy państwowe federalne &nb sp; &nb sp; &nb sp; 31.459 ha (6,0%)
Lasy państwowe saksońskie &n bsp; &n bsp; 203.362 ha (38,8%)
Lasy samorządowe (miast, gmin, powiatów itd.) & nbsp; 40.916 ha (7,8%)
Lasy kościelne &nb sp; &nb sp; &nb sp; 10.376 ha (2,0%)
Lasy prywatnych właścicieli & nbsp; & nbsp; 238.514 ha (45,4%)

Dokładnie 85.000 pomiotów prywatnych jest posiadaczami lasu. Większość z nich to właścicieli małych powierzchni leśnych o wielkości do 2 ha.

We wschodniosaksońskich powiatach Bautzen i Görlitz dominuje, inaczej niż w reszcie kraju, własność prywatna. Dokładnie 62% powierzchni leśnej jest własnością prywatną, pozostałe formy własności są tu w mniejszości (lasy państwowe federalne – 11%, lasy państwowe saksońskie – 15%, lasy kościelne – 4%).

Udział lasów samorządowych wynosi 8%. Górne Łużyce charakteryzują się natomiast dużym udziałem lasów samorządowych, które stanowią niekiedy duże kompleksy leśne (np. lasy miast Zittau, Löbau, Bautzen, Kamenz, Bischofswerda oraz lasy gmin Großschönau, Schönau-Berzdorf, Cunewalde i Burkau).

? ?

Il. 1: Powierzchnia leśna i własność lasów w Saksonii w roku 2013 (źródło: Staatsbetrieb Sachsenforst)

Opis do mapki:

Rodzaje własności lasu w Wolnym Kraju Związkowym Saksonii

Granice administracyjne

-.-.- granica państwowa

----- granica kraju związkowego

Rodzaje własności lasu

- las saksoński

- las samorządowy

- las prywatny

- las federalny

- las agencji powierniczej

- las kościelny

Gospodarka leśna

W roku 1713 naczelnik Urzędu Górniczego Hans Carl von Carlowitz użył w swojej książce „Silvicultura oeconomica" po raz pierwszy pojęcia „zrównoważonej" gospodarki. Od tego momentu gospodarka leśna w Saksonii kieruje się zasadą zrównoważonego rozwoju. Odnosi się on dziś do wszystkich funkcji lasu – produkcji, ekologii i funkcji społecznych lasu, które mają trwale i stale być zapewnione na wysokim poziomie.

Gospodarka leśna jest zadaniem właściciela lasu. Lasami państwowymi i samorządowymi regularnie opiekują się specjaliści z wykształceniem leśnym. W lasach prywatnych ma to miejsce tylko w dużych gospodarstwach leśnych. Właściciele mniejszych powierzchni leśnych sami organizują swoją gospodarkę leśną łącząc się w leśne związki gospodarcze (zrzeszenia gospodarstw leśnych) lub korzystając z usług doradczych państwowej administracji leśnej.

Władze landowe udostępniają prywatnym właścicielom lasu w celach informacyjnych mapę siedlisk leśnych, mapę biotopów leśnych i mapę funkcji leśnych. Tylko większe, w szczególności państwowe i samorządowe gospodarstwa leśne sporządzają okresowe leśne plany gospodarcze (plan urządzania lasu) zawierające inwentaryzację bieżącą i plan na kolejne 10 lat.

Skład gatunkowy lasów saksońskich zmienia się pod wpływem gospodarki leśnej zmierzając w kierunku zwiększenia udziału gatunków liściastych oraz jodły pospolitej (przebudowa drzewostanu). Motywem przewodnim gospodarki leśnej we wszystkich formach własności są drzewostany mieszane z wysokim udziałem gatunków liściastych, uzyskane przede wszystkim w wyniku naturalnego odnowienia lasu.

Prace leśne wykonują, poza lasem państwowym, przede wszystkim zakłady usług leśnych, które licznie powstawały po roku 1990.

? ?

Il. 2: Zrównoważony, dostępny, naturalnie wytwarzany i ekologiczny surowiec z lokalnych lasów

W powiatach Bautzen i Görlitz pozyskuje się rocznie dokładnie 430.000 m3 drewna, z czego dwie trzecie przerabiane są na surowiec w tartakach i zakładach przemysłu drzewnego, a jedna trzecia wykorzystywana jest jako drewno opałowe. Zgodnie ze studium Klastra Leśno-Drzewnego Górnych Łużyc z roku 2010 dokładnie 6.000 osób we wschodniej Saksonii jest zatrudnionych w gospodarce leśnej oraz przy wykorzystaniu i przerobie drewna. 2.000 przedsiębiorstw opiera swoją działalność na drewnie. 6% produktu krajowego brutto (PKB) wzgl. 0,7 mld € generowane są w sektorze leśno-drzewnym.

Obszary chronione

Lasy są szczególnie cennym składnikiem licznych obszarów, chronionych we wschodniej Saksonii na mocy ustawy o ochronie przyrody. Do obszarów tych zaliczają się między innymi: rezerwat biosfery "Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft", rezerwat „Königsbrücker Heide", park przyrody „Zittauer Gebirge", wielkie projekty ochrony przyrody nad dolną Sprewą i na pojezierzu Łużyckim oraz wiele terenów ochrony siedlisk i ptaków w ramach sieci Natura 2000, a ponadto liczne mniejsze obszary chronione i pomniki przyrody.

Il. 3: Las łęgowy koło Laske w wiosennej szacie

Leśne związki gospodarcze

Część prywatnych i samorządowych właścicieli lasów założyła zrzeszenia gospodarstw leśnych (niem. FBG), w celu:

poprawy zbytu swoich produktów,
lepszej organizacji zamówień i zleceń,
lepszej organizacji usług informacyjnych i doradczych.

We wschodniej Saksonii istnieją następujące zrzeszenia gospodarstw leśnych:

FBG Oberlausitz www.fbg-oberlausitz.de
FBG Holzvermarktungsgemeinschaft Lausitz e.G. http://www.hvgl.de
FBG Oberlausitzer Bergland: Hauptstraße 129, 02689 Sohland
FBG Großdubrau: Niesendorfer Straße 1; 02699 Neschwitz
FBG Brauna www.lausitz-wald.de
FBG Niederschlesische Heide: Dunkelhäuser 4; 02929 Rothenburg
FBG Deutsch Paulsdorf www.fbg-deutsch- paulsdorf.de

Więcej informacji o gospodarce leśnej i wykorzystaniu drewna znajdą Państwo tutaj:

Saksoński Raport Leśny (Sächsischer Forstbericht) 2008/12 www.publikationen.sachsen.de/bdb/artikel/10648;
Saksoński sektor leśno-drzewny (Clusterinitiative Forst & Holz in Sachsen) www.cluster- forstholzsachsen.de/termineaktuelles/aktuelle-nachrichten.html
Federalny spis leśny (Bundeswaldinventur) www.bundeswaldinventur.de

Prawo leśne i organizacja administracji leśnej w Saksonii

Ustawa federalna i landowa o lasach

Na poziomie federalnym obowiązuje federalna ustawa o lasach (niem. BWaldG). BWaldG zawiera w szczególności (www.gesetze-im- internet.de/bundesrecht/bwaldg/gesamt.pdf):

definicje powierzchni leśnej (kiedy mamy do czynienia z lasem?),
przepisy dotyczące utrzymania lasu:

? brak możliwości przekwalifikowania lasu na inny rodzaj użytkowania (np. drogi, osiedla, rolnictwo) bez zgody państwa;

? kompensacja każdej zmiany rodzaju użytkowania przy pomocy stosownych działań, w szczególności poprzez nasadzenia zastępcze

warunki prowadzenia gospodarki leśnej:

? zrównoważona i zgodna z przepisami gospodarka leśna

? obowiązek ponownego zalesiania zrębów zupełnych,

prawa i zasady wstępu do lasu – każdy ma prawo wstępu na własne ryzyko,
regulacje dotyczące tworzenia leśnych związków gospodarczych (kooperacji właścicieli lasów)
zasady przeprowadzania federalnych spisów leśnych (inwentaryzacji)
przepisy specjalne dotyczące federalnych obszarów leśnych.

Ustawa landowa o lasach Kraju Związkowego Saksonii uzupełnia ustawę federalną i zawiera konkretne regulacje następujących tematów (www.revosax.sachsen.de/Details.do?sid=9601430371930)

Skonkretyzowanie obowiązku prowadzenia gospodarki leśnej zgodnie z ustawą federalną, czyli zobowiązanie właścicieli lasów do:

? zrównoważonej,

? starannej,

? fachowej,

? planowej i

? ekologicznej

gospodarki leśnej;

szczegółowe regulacje dotyczące wstępu do lasu oraz ograniczeń i zakazów wstępu do lasu
ochrona lasu przed szkodliwymi czynnikami biotycznymi i abiotycznymi:

? odpowiedzialnym jest właściciel,

? państwo wspiera właścicieli lasu subsydiarnie poprzez monitoring i ewentualnie organizację profilaktyki i zwalczania, np. automatyczny system wczesnej detekcji pożarów lasów (niem. AWFS)

organizacja i zadania urzędów leśnych
mapowanie i inwentaryzacja lasów – funkcji lasów, biotopów leśnych, siedlisk itd.
organizacja gospodarki leśnej i prowadzenie zakładów leśnych w trzech rodzajach własności lasów, czyli lasach państwowych, samorządowych i prywatnych
wspieranie lasów prywatnych, w szczególności właścicieli małych lasów poprzez doradztwo, opiekę i działania promocyjne
kontrola przestrzegania obowiązków leśnoprawnych przez właścicieli lasów (nadzór leśny) i osoby korzystające z lasów (ochrona lasów) przez służbę leśną

Pozostałe regulacje prawne

Oprócz ustaw o lasach na poziomie federalnym i landowym obowiązują inne ustawy leśne, np.

ustawa o zwiększaniu lesistości: reguluje produkcję i handel materiałem nasiennym i sadzonkami ( www.gesetze-im- internet.de/fovg/BJNR165800002.html),
ustawa o bezpiecznym handlu drewnem: zwiera przepisy zapobiegające wprowadzaniu na rynek nielegalnie pozyskanego drewna (www.gesetze-im-internet.de/bundesrecht/holzsig/gesamt.pdf)

oraz ustawy specjalne, znajdujące zastosowanie również w leśnictwie, np. ustawa o ochronie roślin, wód i przyrody.

Europejskie prawo leśne

Prawo leśne nie jest przedmiotem europejskiego prawodawstwa. Mimo to istnieje szereg przepisów, szczególne z zakresu ochrony środowiska i prawa gospodarczego, które mają znaczenie dla gospodarki leśnej, np. rozporządzenie UE w sprawie handlu drewnem, dyrektywa siedliskowa i ptasia oraz prawo o środkach ochrony roślin.

Organizacja administracji leśnej

Urzędy leśne w Wolnym Kraju Związkowym Saksonii

najwyższy urząd leśny: Ministerstwo Ochrony Środowiska i Rolnictwa
wyższy urząd leśny: Gospodarstwo Państwowe Lasy Saksońskie (Staatsbetrieb Sachsenforst)
niższe urzędy leśne: 10 starostw powiatowych i 3 miasta na prawach powiatów

We wschodniej Saksonii starostwa powiatowe są jednocześnie niższymi urzędami leśnymi:

Urząd Leśny Powiatu Bautzen www.landkreis- bautzen.de/67.htmli
Urząd Leśny Powiatu Görlitz www.kreis-goerlitz.de

Ponadto na całym terenie landu występują obwody leśne (nadleśnictwa) Gospodarstwa Państwowego „Staatsbetrieb Sachsenforst"
(www.smul.sachsen.de/sbs).

Reprezentowanie interesów właścicieli lasów

Reprezentowanie interesów właścicieli lasów na forum polityki i opinii publicznej jest zadaniem Saksońskiego Stowarzyszenia Właścicieli Lasów (Sächsischer Waldbesitzerverband) (www.waldbesitzerverband.de/).

Komisje i inne gremia

W celu doradzania przedstawicielom polityki wzgl. w celu reprezentowania interesów właścicieli lasów oraz gospodarki leśnej w Saksonii powołano do życia następujące gremia:

Krajowa Rada Gospodarki Leśnej przy Ministerstwie Ochrony Środowiska i Rolnictwa
Komisja Krajowej Rady Gospodarki Leśnej ds. Lasu Prywatnego i Samorządowego

Kształcenie

Kształcenie prowadzące do uzyskania tytułu technika leśnika odbywa się w zakładach leśnych i zakładach usług leśnych.

Kształcenie do wykonywania funkcji administracyjnych i kierowniczych w gospodarce leśnej odbywa się w wyższych szkołach zawodowych i na uniwersytetach. W Saksonii można uzyskać tytuł inżyniera i magistra nauk leśnych na drezdeńskim Uniwersytecie Technicznym z siedzibą w Tharandt.

(www.tu- dresden.de/die_tu_dresden/fakultaeten/fakultaet_forst_geo_und_hydrowissenschaften).

Ochrona i utrzymanie lasu

Za ochronę i utrzymanie lasu odpowiada zasadniczo właściciel lasu. Tylko w sytuacji, gdy na przykład ze względu na rozdrobnienie własności lasów, konieczność posiadania specjalistycznej wiedzy lub ze względu na interes publiczny dotyczący zachowania i ochrony funkcji lasu, właściciel nie dałby sobie rady z tymi zadaniami, subsydiarnie w jego miejsce wchodzi publiczna administracja leśna.

Ochrona lasów przed pożarami

Lasy sosnowe Saksonii są szczególnie narażone na pożary. Powiaty utrzymują nowoczesny automatyczny system wczesnej detekcji pożarów lasów (AWFS) obejmujący kamery zainstalowane na wieżach, z których informacje przekazywane są drogą radiową do centrali ochrony przeciwpożarowej. Centrala ochrony przeciwpożarowej dla wschodniej Saksonii jest częścią Regionalnego Sztabu Ochrony Przeciwpożarowej i Ochrony przed Katastrofami oraz pogotowia ratunkowego w miejscowości Hoyerwswerda.

System AWFS zapewnia efektywną szybką detekcję pożarów. System uzupełniają dostrzegalnie, z których obserwatorzy monitorują tereny leśne i zgłaszają zaobserwowane występowanie dymu. Poprzez ścisłą współpracę ze strażą pożarną próbuje się zminimalizować liczbę i tereny objęte pożarami.

Region w przeszłości co jakiś czas dotykały szkody burzowe. Także częste powodzie i ulewne deszcze powodują szkody w lesie i w drogach leśnych. Szczególnie na terenach wyżynnych dochodzi co jakiś czas do poważnych szkód spowodowanych śniegołomami, jak na przykład ostatnio w latach 2012 i 2013.

? ?

Il. 4: Szkody spowodowane śniegołomami w 2012 roku w leśnictwie Ohorn, powiat Bautzen

Ochrona przed zagrożeniami biotycznymi

Lasy Saksonii zagrożone są przez liczne szkodniki, przy czym zagrożenie to jest zróżnicowane w zależności od regionu. Podczas gdy lasy świerkowych na terenach wyżynnych i górskich narażone są przede wszystkim na ataki kornikowatych (kornik drukarz i rytownik pospolity), to lasy sosnowe na północy zagrożone są przez owady żerujące na igłach. Barczatka sosnówka, poproch cetyniak, brudnica mniszka i strzygoni choinówka oraz niektóre gatunki boreczników mogą prowadzić do obumierania lasu na wielkich powierzchniach.

Il. 5: Monitoring kornikowatych na świerkach na Pogórzu Górnołużyckim

Nawet jeśli lasy liściaste są bardziej stabilne, to w ostatnich latach zagrożone były szczególnie niektóre gatunki dębów przez różne gatunki motyli. Motyle z rodziny miernikowcowatych i zwójka zieloneczka prowadzą do wiosennych defoliacji, a drugie ulistnienie jest później atakowane przez mączniaka.

Monitoring i prognoza zagrożeń przez szkodniki realizowana jest przez powiatowe urzędy leśne, które informują właścicieli lasu odpowiadających o zagrożeniach.

Zmiany klimatyczne

Zwiększenie ilości zjawisk ekstremalnych daje się zauważyć także w lasach. Długie okresy upałów powodują zwiększenie zagrożenia pożarowego. W ostatniej dekadzie odnotowane większe szkody w wyniku burz i gradobicia, a także wskutek huraganów.

W hodowli lasu próbuje się pielęgnować drzewostany wielogatunkowe i wspierać gatunki dopasowane do prognozowanych warunków.

Dalsze informacje

Jeśli chcą Państwo dowiedzieć się więcej o utrzymaniu lasu, gospodarce leśnej i administracji lasów we wschodniosaksońskich powiatach Bautzen i Görlitz, prosimy zwrócić się do urzędów niżej wymienionych leśnych:

Kreisforstamt Bautzen, Macherstraße 55, D-01917 Bautzen

Tel. 03591/5251-68000 Fax 03591/5250-68000 e-Mail kreisforstamt@lra-bautzen.de

Kreisforstamt Görlitz, Robert-Koch-Straße 1, D-02906 Niesky

Tel. 03588/2233-3401 Fax 03588/6636-3401 e-Mail forstamt@kreis- gr.de

(Stan na dzień 30.4.2014 r.)

Reprezentowanie interesów właścicieli lasów

Komisje i inne gremia

W celu doradzania przedstawicielom polityki wzgl. w celu reprezentowania interesów właścicieli lasów oraz gospodarki leśnej w Saksonii powołano do życia następujące gremia:

Krajowa Rada Gospodarki Leśnej przy Ministerstwie Ochrony Środowiska i Rolnictwa
Komisja Krajowej Rady Gospodarki Leśnej ds. Lasu Prywatnego i Samorządowego

Kształcenie

Kształcenie prowadzące do uzyskania tytułu technika leśnika odbywa się w zakładach leśnych i zakładach usług leśnych.

( www.tu- dresden.de/die_tu_dresden/fakultaeten/fakultaet_forst_geo_und_hydrowissenschaften).

Ochrona i utrzymanie lasu

Ochrona lasów przed pożarami

? ?

Il. 4: Szkody spowodowane śniegołomami w 2012 roku w leśnictwie Ohorn, powiat Bautzen

Ochrona przed zagrożeniami biotycznymi

Il. 5: Monitoring kornikowatych na świerkach na Pogórzu Górnołużyckim

Monitoring i prognoza zagrożeń przez szkodniki realizowana jest przez powiatowe urzędy leśne, które informują właścicieli lasu odpowiadających o zagrożeniach.

Zmiany klimatyczne

W hodowli lasu próbuje się pielęgnować drzewostany wielogatunkowe i wspierać gatunki dopasowane do prognozowanych warunków.

Dalsze informacje

Kreisforstamt Bautzen, Macherstraße 55, D-01917 Bautzen

Tel. 03591/5251-68000 Fax 03591/5250-68000 e-Mail kreisforstamt@lra-bautzen.de

Kreisforstamt Görlitz, Robert-Koch-Straße 1, D-02906 Niesky

Tel. 03588/2233-3401 Fax 03588/6636-3401 e-Mail forstamt@kreis- gr.de

(Stan na dzień 30.4.2014 r.)

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Więcej wody dla przyrody

08.05.2020 | Ewelina Fabiańczyk (RDLP w Zielonej Górze)

Woda w lesie- zbiornik retencyjny na terenie Nadleśnictwa Świebodzin (fot. Sławomir Bąk)

Retencja – słowo klucz zwłaszcza w kontekście omawiania zapotrzebowania na wodę w przyrodzie. Co ono oznacza dla leśnika w odniesieniu do postępujących zmian klimatycznych?

Nie od dziś wiadomo, że kondycja środowiska przyrodniczego zależna jest od naturalnych i antropogenicznych czynników wpływających na nasz klimat. To jak ulegają zmianom w czasie podstawowe elementy klimatu, np. temperatura powietrza i opady, czy też jaki jest pośredni lub bezpośredni wpływ człowieka na środowisko, tak w rezultacie stanowi to ogół działań ściśle ze sobą powiązanych. Dlatego też, w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom zmian klimatycznych, bardzo istotnym zadaniem jest nieustanna analiza przemian i weryfikacja potrzeb przyrodniczych na każdej płaszczyźnie działalności człowieka, a tym samym podjęcie odpowiednich działań. W leśnictwie, jednym z nich jest retencjonowanie wody.

Woda – bez niej nie ma istnienia!
Rosnący deficyt wody stanowi nie lada wyzwanie dla ludzkości. Być może, gdy spojrzymy na obraz kuli ziemskiej, abstrakcją wydaje się, że w pewnym momencie może jej nam zabraknąć. Jednak warto zauważyć, że zasoby wodne Ziemi w ponad 97% stanowią wody oceaniczne i morskie, które ze względu na zasolenie nie są zdatne do spożycia. Problem narasta gdy dostrzeżemy, że pozostała - niewielka część to woda słodka, która w dużej mierze obejmuje wodę „uwięzioną” w lodowcach i śniegach, a to ostatecznie wskazuje na znikome zasoby wody pitnej. Fakt, nad którym człowiek powinien się zastanawiać każdorazowo korzystając z tej niezbędnej do życia substancji – bo to czas na refleksje.

Celem realizowanych przez Lasy Państwowe przedsięwzięć w ramach małej retencji jest spowolnienie odpływu wody z lasu i w konsekwencji
tego m.in. zasilenie wody gruntowej w lesie (kwiecień 2019 r., fot. Ewelina Fabiańczyk)

Oko na las!
Bezśnieżne zimy, brak regularnych opadów atmosferycznych czy też nawracająca od kilku lat susza mają wpływ na kondycję drzew (…). To tylko część konsekwencji zmian klimatycznych, dostrzeganych w naszych lasach. Skutkiem tych zmian jest również wzrost zagrożeń szkodnikami wtórnymi (owady i grzyby) oraz rosnące zagrożenie pożarowe. Zatem istnieje potrzeba poprawy bilansu wody!

Przedłużenie życia kropli wody - czy to jest realne?
Tak, jest to możliwe. Właściwie retencja, w uproszczeniu, oznacza „przedłużenie życia kropli wody”. Retencjonowanie wody stanowi gromadzenie zasobów wodnych i przetrzymywanie ich przez dłuższy czas w środowisku, a ekosystem leśny odgrywa tu niezwykle ważną rolę - w cyklu obiegu i magazynowania wody. Aby wspomóc ekologiczne funkcje lasów, zwłaszcza wodochronną i ochronę przyrody, Lasy Państwowe od kilkunastu lat realizują różne projekty na rzecz zwiększania małej retencji (link).

Zatem jak zielonogórscy leśnicy dbają o wodę w lesie?
Współczesne, zrównoważone leśnictwo opiera się m.in. na dostosowaniu się do ciągłych zmian klimatycznych zachodzących w ekosystemie leśnym. Dlatego też, choć jest to ogromne wyzwanie, leśnicy starają się przewidzieć przebieg procesów przyrodniczych oraz ich potencjalne efekty i realizować czynne działania w tym aspekcie. Przykładem tego są m. in. wykonanie w latach 2007-2016 zadania w zakresie retencjonowania wody. Wówczas 11 nadleśnictw zielonogórskiej dyrekcji LP, wzięło udział w Programie Operacyjnym Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 – „Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych”, dofinansowanym przez NFOŚiGW.

W efekcie zrealizowanych zadań powstało 177 obiektów, dzięki którym osiągnięto efekt retencji wody w gruncie i w zbiornikach o łącznej objętości 827 271 m³. Do budowy zbiorników wodnych, regulowanych zastawek, stałych piętrzeń - progów, grobli oraz przepustów i brodów wykorzystano przede wszystkim naturalne materiały (drewno, kamień, glinę, wiklinę). Koszty kwalifikowalne projektu to 7,2 mln zł, z czego dofinansowanie z Funduszu Spójności wynosiło 85% , czyli ponad 6,1 mln zł.

Zwiększenie możliwości retencyjnych w leśnictwie Nowy Dwór (z lewej: 2009 r.- fotografia z lustracji terenowej przed podjęciem działań z zakresu małej retencji;
z prawej: wrzesień 2016 – zabudowa hydrotechniczna wykonana przez Nadleśnictwo Wolsztyn; fot. Dorota Bogdańska)

Odtworzenie korzystnych warunków hydrogeologicznych w leśnictwie Toporów (z lewej: 2013 r. - prace budowlane, fot. archiwum Nadleśnictwa Świebodzin;
z prawej: maj 2020 r.- aktualny poziom wody w utworzonym zbiorniku retencyjnym, fot. Sławomir Bąk)

Kilka lat później, w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020 „Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych", 7 nadleśnictw RDLP w Zielonej Górze rozpoczęło realizację działań polegających na zabezpieczeniu lasów przed kluczowymi zagrożeniami związanymi ze zmianami klimatycznymi. Do roku 2022 planowany jest rozwój systemów małej retencji obejmujących wybudowanie 174 obiektów (zbiorników, zastawek regulowanych, stałych piętrzeń, grobli i przepustów). W efekcie czego przewiduje się, że już same zbiorniki wodne, które powstaną w ramach programu, spowolnią odpływ ze zlewni leśnej prawie 0,5 mln m³ wody, umożliwiając tym samym wydłużenie czasu wykorzystania tych zasobów przez faunę i florę lasu.

Zastawka wodna służąca spowolnieniu wody wykonana w leśnictwie Dąbrówka w ramach programu małej retencji nizinnej (z lewej: 2015 r. – obszar
Nadleśnictwa Babimost zakwalifikowany do realizacji działań, fot. Dorota Bogdańska; z prawej: maj 2020 r. – zastawka wodna wykonana przy użyciu
naturalnych materiałów budowlanych, fot. Paweł Nowak)

Realizowane działania są kierunkowane na zapobieganie powstawaniu i minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.

Elementy infrastruktury wodnej wybudowane na terenie lasów Nadleśnictwa Torzym (kwiecień 2019 r., fot. Ewelina Fabiańczyk)

W celu osiągnięcia głównego celu projektu, zielonogórscy leśnicy podejmują kompleksowe działania obejmujące przede wszystkim rozwój systemów małej retencji, związane z budową, rozbudową, modernizacją i poprawą funkcjonowania zbiorników retencyjnych, małych urządzeń piętrzących - w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych oraz ochrony gleb torfowych. Prowadzone zadania dotyczą także adaptacji istniejących systemów melioracyjnych do pełnienia funkcji retencyjnych z zachowaniem ciągłości cieku dla ryb oraz zabezpieczenie obiektów infrastruktury leśnej przed skutkami erozji wodnej, związanej z gwałtownymi opadami.

Spowolnienie odpływu wody na terenie Nadleśnictwa Lubsko (z lewej: drewniana zastawka, fot. Paweł Mrowiński;
z prawej: obiekt piętrzący wodę, fot. arch. Nadleśnictwa Lubsko)

Na terenie RDLP w Zielonej Górze, udział w projekcie bierze siedem nadleśnictw: Babimost, Brzózka, Lubsko, Nowa Sól, Szprotawa, Zielona Góra i Żagań. Koszt projektu oszacowano na blisko 15 mln zł, z czego dofinansowanie z Funduszu Spójności wyniesie 85% wartości kwalifikowalnej zadań.

Filar małej retencji wodnej

Las często jest postrzegany jako filar małej retencji wodnej. Stanowi on naturalny „pochłaniacz” wody, który po opadach deszczu gromadzi ją we wszystkich swoich warstwach - przez rośliny, ściółkę i glebę. To właśnie dzięki tej zdolności, w lesie panuje specyficzny mikroklimat z którego wszyscy korzystamy. Niestety, w dobie zmian klimatycznych, konieczne jest wsparcie przyrody przez człowieka również w tym aspekcie. Jak wynika z dotychczasowych doświadczeń wielu badaczy, budowa urządzeń małej retencji ma uzasadnienie przyrodnicze i bez wątpienia przyczynia się do ochrony bioróżnorodności, ochrony wartościowych ekosystemów leśnych, ale także pozytywnie wpływa na walory rekreacyjne środowiska przyrodniczego. Zrealizowane do tej pory przedsięwzięcia, w zakresie małej retencji, zadowalają pozytywnym oddziaływaniem na środowisko przyrodnicze, ale należy przyznać, że jeszcze dużo pracy przed nami – w każdej dziedzinie działalności człowieka.

POLECAMY

Artykuły

Retencja wodna w lubskich lasach (link)
Zastawki gotowe (link)
Jaki jest Twój ślad wodny? (link)

Leśne reportaże w Radio Zachód emitowane w programie "Między Nami Zwierzętami" w ramach cyklu "Las Dobre Sąsiedztwo"

Czy starczy nam wody? - reportaż na temat małej retencji w zielonogórskich lasach:

rozmowa z Michałem Szczepaniakiem - Zastępcą Nadleśniczego Nadleśnictwa Lipinki na temat malejących zasobów wodnych (link),
rozmowa z Dorotą Bogdańską - koordynatorem projektu małej retencji nizinnej na terenie RDLP w Zielonej Górze i Michałem Taszarkiem - Zastępcą Nadleśniczego Nadleśnictwa Torzym, na temat zrealizowanych działań w ramach projektu małej retencji (link).

Naturalna retencja w zielonogórskich lasach - rozmowy na temat leśnych sprzymierzeńców:

z Arkadiuszem Kapałą - Nadleśniczym Nadleśnictwa Zielona Góra (działalność bobrów w okolicach Czerwieńska) (link),
z Andrzejem Staniszewskim - Nadleśniczym Nadleśnictwa Krzystkowice i Markiem Bugałą - specjalistą SL ds. ochrony lasu i edukacji leśnej z Nadleśnictwa Krzystkowice (działalność bobrów w okolicach Nowogrodu Bobrzańskiego) (link).

Archiwalne wideo pt. "Mała retencja w lasach" - 2013 r. (link)