Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zarządza gruntami leśnymi (zalesionymi i niezalesionymi ) w imieniu Skarbu Państwa na obszarze ponad 71 344 km².Grunty leśne zalesione (czyli głównie drzewostany) stanowią 69 796 km² natomiast obszar przyszłych upraw (grunty leśne niezalesione) zajmuje powierzchnię 1 548 km². Zasięg terytorialny Polski wynosi 322 575 km². Lasy Państwowe gospodarują więc drzewostanami pokrywającymi blisko 22 % całego kraju.

W celu usprawnienia systemu zarządzania tereny nadzorowane przez Lasy Państwowe  podzielono na siedemnaście regionów, do administrowania którymi powołano regionalne dyrekcje Lasów Państwowych (w skrócie rdLP). Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze obejmuje swym zasięgiem grunty położone przede wszystkim na terenie województwa lubuskiego i tylko w niewielkim stopniu (ok. 5%) na terenie ościennych województw – wielkopolskiego (4,91%)  i dolnośląskiego (0,20%). Powierzchnia RDLP w Zielonej Górze, wynosi 4 533 km²  (stan na koniec 2022 r.), z tego 4 394 km²  to powierzchnia leśna. Tylko  140 km²  stanowi powierzchnię nieleśną, tj. grunty rolne, wody, nieużytki, tereny osiedlowe i komunikacyjne.

 

Poniżej prezentowane są dane powierzchniowe dotyczące lasów wszystkich form własności w zasięgu terytorialnym RDLP w Zielonej Górze:

łączna powierzchnia lasów  - 4 401 km²,
lasy publiczne czyli zarządzane przez Lasy Państwowe, KOWR, gminy itp.  -  4 290 km²,
lasy prywatne – 110 km².

Zasięg terytorialny wynoszący 8,8 tys. km² powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze kompleksów leśnych. Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Lesistość w regionie waha się od 29% w Nadleśnictwie Szprotawa, aż do 72% w Nadleśnictwie Bytnica.

Według danych na rok 2023 r. przeciętny zapas drewna na 1 ha wynosi 266 m3,  a przeciętny wiek lasów w RDLP w Zielonej Górze osiągnął 58 lat.

Największe zwarte obszary leśne występują w południowo-zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie oraz w północno-zachodniej części – Puszcza Rzepińska.

Wg. regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP w Zielonej Górze swoim zasięgiem obejmują obszar dwóch krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III) i Śląskiej (V). Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP w Zielonej Górze występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych.

Ryc. Zasięgi nadleśnictw RDLP w Zielonej Górze na tle numerycznego modelu pokrycia terenu.

Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Jest to region o najwyższej lesistości w Polsce.

 

W strukturze lasów RDLP dominują gatunki iglaste, które stanowią 79,5% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 20,5% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna – 78 %, dąb – 5 %, buk – 2%, świerk – 1,5%,  jesion, klon - razem 0,5%, brzoza i grab – 6 %, olsza – 4 %,  osika, topola, lipa, wierzba robinia  – razem 3 %. W lasach sporadycznie spotkać można także szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.

Na terenie RDLP w Zielonej Górze 32% powierzchni lasów zostało zaliczonych do przynajmniej jednej z kategorii lasów ochronnych.

Teren działania RDLP w Zielonej Górze należy do obszarów kraju o nieznacznym stopniu uprzemysłowienia. Znajduje się tu niewiele zakładów przemysłowych, których oddziaływanie na środowisko mogłoby prowadzić do osłabienia kondycji drzewostanów.

 

 

 

 

 

 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody

Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

 
 
REZERWATY PRZYRODY W NADLEŚNICTWIE ŚWIEBODZIN
 
Buczyna Łagowska jest rezerwatem utworzonym w 1968 roku w celu zachowania dla celów dydaktyczno-naukowych fragmentu lasu bukowego na krańcu jego naturalnego zasięgu, z domieszką innych gatunków drzew. Obszar rezerwatu to teren wzgórzowy z charakterystycznymi pagórkami, kotlinami i rynnowymi zagłębieniami moreny czołowej ostatniego zlodowacenia. Różnice wysokości dochodzą nawet do 100 m. Do ciekawszych gatunków na terenie rezerwatu należy konwalia majowa, marzanka wonna, barwinek pospolity, widłak jałowcowaty, paprotka zwyczajna. Bytuje tutaj również wiele chronionych gatunków zwierząt. Buczyny rezerwatu należą do najcenniejszych drzewostanów ziemi lubuskiej. Powierzchnia rezerwatu wynosi 115,86 ha.
 
Nad Jeziorem Trześniowskim rozpościera się na powierzchni 47,73 ha i przebiega wzdłuż zachodniego brzegu Jeziora Trześniowskiego. Jest to rezerwat leśno-krajobrazowy, utworzony w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu lasu bukowego pochodzenia naturalnego, z domieszką innych gatunków drzew. Do ciekawszych gatunków flory w rezerwacie należy gajowiec żółty, marzanka wonna, konwalijka dwulistna, paprotka zwyczajna, bluszcz pospolity, przylaszczka.
 
Pawski Ług, ustanowiony decyzją Wojewody Lubuskiego z 28.12.2001 r., zajmuje powierzchnię 34,52 ha. Jest to rezerwat, utworzonym w celu zachowania ze względów dydaktycznych i naukowych zbiorowiska roślinności bagiennej i torfowiskowej wraz z otaczającym je lasem. Na terenie rezerwatu znajdują się siedliska wymienione w Dyrektywie Siedliskowej (Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000), tj. torfowisko wysokie z torfowcem magellańskim, torfowisko przejściowe oraz zbiornik dystroficzny. 
 
Pniewski Ług jest rezerwatem utworzonym w 1990 roku w celu zachowania torfowiska wysokiego ze stanowiskiem rosiczki okrągłolistnej. Jego powierzchnia wynosi 6,84 ha.
 
Dębowy Ostrów został powołany do życia w celu ochrony ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu dębowego o charakterze naturalnym. Obecnie zaktualizowana powierzchnia wynosi 1,84 ha. Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie pięciu gatunków roślin podlegających ochronie częściowej: konwalia majowa, pierwiosnka lekarska, marzanka wonna, porzeczka czarna i kruszyna pospolita.